“Pabila Lui? ujar Tulamak wan Garbus tapaimbai.
“Kaina habis bada. Imbah bulik matan masigit langsung haja ka rumah,”
ujar Palui.
“Pas banar, imbah bada itu pas lapar-laparnya. Napa iwaknya Lui? ujar
Tulamak pina cagat talinga mandangar cagar bamamakan.
“Iwaknya daging Mak ai, pokoknya sakahandak mangaut,” ujar Palui
pulang.
Limbah bada urang datangan ka rumah Palui, tamasuk bubuhan kakawalannya barataan.
“Napa makannya ni pina bagangan waluh?” ujar Tulamak maiti
hi kagangan waluh surungannya.
hi kagangan waluh surungannya.
“Iwaknya ni pina bahiris hiris kaya daging pang, tapi cucuklah daging wan
gangan waluh?” ujar Garbus manjapai-japai kahirisan iwak.
“Itu daging nang paling harat bus ai, nang rancak diulah urang satik
makanya lamah. Amun urang kuta katuju banar makanan kaya ini, daging
satik gangan waluh, “ujar Palui.
“Rasa suah aku makan daging nangini,” ujar Tulamak pina rasa tahu
lawan iwaknya.
“Ini rasanya kaya mandai, bujurlah mak?” ujar Garbus.
“Dasar mandai bus ai, itu bawaan julakku matan Amuntai sana,” ujar Palui
kakalikik tatawa.
“Bah, bapadah daging, sakalinya mandai,” ujar Tulamak kakalahan.
“Bujur haja daging Mak ai, tapi daging mandai,” ujar Garbus gagarunuman. (bp)
Sumber: BPost


