Salawas hidup di kuta ini Palui tapaksa menyiwa, padahal siwa rumah di Banjar ini kadada nang murahnya, samunyaan larang-larang. Maka cara pambayarannya wayah ini nang ampun rumah kada mau satahun atawa dua tahun sakaligus. Musti ditagih saban bulanan, supaya kawa manaikan haraga siwaanya satiap kali batagihan.
"Urang sugih nang gawiannya manyiwakan rumah itu sama wan rentenir, hantu duit," ujar Palui datang-datang pina gagarunum saurang.
"Napa gagarunum Lui?" ujar Garbus.
"Naik pulang siwa rumahku, maka naiknya banyak banar. Rumahnya buruk haja, hatapnya miris dan parak wadah pambuangan sampah. Padahal, talu bulan nang lalu sudah dinaikakan jua, kuturuti haja dan wayahini naik pulang," ujar Palui.
"Barapa tahun ikam badiam disitu dan handak pindah kamana kalu kada hakun dinaikakan siwanya," ujar Tulamak.
"Aku manyiwa disana sudah talu tahun dan rasanya sudah cucuk karna parak wan gawian. Karna kada kawa manuruti siwa nang nang naik itu, sudah samingguan ini unda pindah tajauh sadikit ka kampung disubalahnya, masuk gang," ujar Palui pina sadih.
"Sudah kusambati tadi bahwa hidup dikuta ini harus tahan sakit, harus wani basaing dan bila kada hakun mandarita bulik haja ka banua," ujar Garbus.
"Napa dibawa itu, Lui pina hibak bakantungan plastik," ujar Tulamak marawa bawaan Palui.
"Hi'ih, napa dibawa Lui maka kaciuman baunya, babau masam, babau ratik sampah buruk," ujar Garbus bapicik hidung.
"Aku mambawa kabiasaan ciciumanku," ujar Palui.
"Ciciuman itu biasanya musti babau harum. Umpamanya, minyak harum atawa kambang, tapi kanapa maka ikam mambawa ratik buruk itu, bau masam," ujar Tulamak manumpalak.
Palui tadiam mandangar ucapan Tulamak itu, lalu manjawab: "Tasarah aku haja karna inilah kebiasaanku," ujar Palui mengarasi.
Rupanya salawas babarapa tahun Palui badiam dirumahnya nang tadahulu itu parak bak sampah TPA, maka inya tabiasa hari-hari dan siang malam mancium bau haruk. Karna kabiasaan mancium bau haruk itulah, inya tapaksa basangu sakantungan ratik sampah nang sudah buruk salawas bapindah rumah. (tam)
"Urang sugih nang gawiannya manyiwakan rumah itu sama wan rentenir, hantu duit," ujar Palui datang-datang pina gagarunum saurang.
"Napa gagarunum Lui?" ujar Garbus.
"Naik pulang siwa rumahku, maka naiknya banyak banar. Rumahnya buruk haja, hatapnya miris dan parak wadah pambuangan sampah. Padahal, talu bulan nang lalu sudah dinaikakan jua, kuturuti haja dan wayahini naik pulang," ujar Palui.
"Barapa tahun ikam badiam disitu dan handak pindah kamana kalu kada hakun dinaikakan siwanya," ujar Tulamak.
"Aku manyiwa disana sudah talu tahun dan rasanya sudah cucuk karna parak wan gawian. Karna kada kawa manuruti siwa nang nang naik itu, sudah samingguan ini unda pindah tajauh sadikit ka kampung disubalahnya, masuk gang," ujar Palui pina sadih.
"Sudah kusambati tadi bahwa hidup dikuta ini harus tahan sakit, harus wani basaing dan bila kada hakun mandarita bulik haja ka banua," ujar Garbus.
"Napa dibawa itu, Lui pina hibak bakantungan plastik," ujar Tulamak marawa bawaan Palui.
"Hi'ih, napa dibawa Lui maka kaciuman baunya, babau masam, babau ratik sampah buruk," ujar Garbus bapicik hidung.
"Aku mambawa kabiasaan ciciumanku," ujar Palui.
"Ciciuman itu biasanya musti babau harum. Umpamanya, minyak harum atawa kambang, tapi kanapa maka ikam mambawa ratik buruk itu, bau masam," ujar Tulamak manumpalak.
Palui tadiam mandangar ucapan Tulamak itu, lalu manjawab: "Tasarah aku haja karna inilah kebiasaanku," ujar Palui mengarasi.
Rupanya salawas babarapa tahun Palui badiam dirumahnya nang tadahulu itu parak bak sampah TPA, maka inya tabiasa hari-hari dan siang malam mancium bau haruk. Karna kabiasaan mancium bau haruk itulah, inya tapaksa basangu sakantungan ratik sampah nang sudah buruk salawas bapindah rumah. (tam)
Sumber; BPost




