Blog Amang Kampung Belum Sempurna, Masih Dalam Tahap Editing...Ma'af Lagi Belajar..!
News Update :

Kisah Palui: Julak Sakit TBK

JULAK Dijah, mamarina Palui, bulik matan Puskesmas, singgah ka rumah Palui. Sidin sudah tuha, bajalan bapayung sambil batungkat kayu, ta undur tamara. Babaya sampai dimuhara lawang sidin langsung manangis baurut dada.

"Hau...kanapa pian Lak?" ujar bini Palui sambil mambawai sidin masuk.

"Aku tadi ka Puskesmas handak pariksa darah wan minta ubat," ujar julak sambil manyapui banyu mata. "Ulih mantri aku sudah dipariksa wan dibari ubat".

"Lalu kanapa lagi sampian sadih? ujar Palui

"Tadi itu, wayah kami mahadang panggilan mantri kami sasama tuha sampat mandengarkan caramah duktur. Ujar duktur, wayah ini tibi...tibi...cah aku kada ingat napa ngarannya..." ujar Julak bapicik kapala.

"Penyakit TBC kah Lak? ujar Palui

"Naah....itunah!" ujar Julak Dijah.

"Ujar duktur panyakit TBC mambunuh sampai 50 urang satiap jamnya dibanua kita, nang kaya jua di banua India wan Cina.

"Umai...kaya itukah Lak?" "Ini talingaku saurang mandangar wan duktur." ujar Julak mayakinkan.

"Anu....Lak, sampian sudah dipariksa dan dibari ubat gasan diminum, lalu ujar mantri sampian ini garing napa?" takun Palui, ma-anyaki.

"Ujar mantri itu, panyakitku ini....nah aku kalumpanan pulang...panyakut tibi... tibi...itu pang," ujarnya

"Tapi sampian batuk-batuk kah, Lak?" takun Palui.

"Kada!" ujar Julak bauling kapala.

"Anu Lakai, urang nang sakit tibici itu ialah urang pambatuk siang atau pun malam, batuk badahak, batuk mangikil, batuk darah Lakai."

"Aku ini Lui-ai, hanya bapanyakitan parut, parutku bobong, tapi bila aku bakantut, hanyar rasa lapang. Aku kada kawa pisah minyak kayu putih" ujar Julak Dijah.

"Ui julak, pak mantri Puskesmaskah nang manyambatkan sampian ini bapanyakit tibici?" ujar Palui.

"Hi-ih, aku takutan. Aku handak ai lagi hidup, baumur panjang," jar Julak marista.

"Julak-julak, amun pian kada batuk-batuk, baapa pian takutan wan TBC? Kaluhan pian cuma parut bobong haja kalu. Artinya pian bukan bapanyakit tibici, tapi....sakit Tibika (TBK).

"Umalahai, penyakit napa pulang itu?" ujar bini Palui.

"TBK itu artinya adalah Tidak Bisa Kentut" ujar Palui mangalakak.

Bini Palui wan anak-anaknya badarau mananawakan nininya.

"Makin rancak pian bakantut, julakai makin baik, hilang panyakit tibika-nya. Yapi sampian ingatakan jua, kalu handak bakantut dilihatlihat dahulu sakulilingan, kalu urang banyak haratan makan, minum, jangan simbarang malapas angin itu, kaina pian dicap urang "Kantut lalian"

Ha ha ha... cucu-cucu tatawaan.

"Muyak!" ujar Julak kawalahan, lalu ma-ambil bantal, barabah. (bpost/aan)
( Syamsul Farhan / BPoston

Source: BPost


Share this Article on :
 

© Copyright Blog Amang Kampung 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.